Amazing Amerika
Door: FransenAnnekeinNewOrleans
Blijf op de hoogte en volg Frans en Anneke
16 November 2010 | Verenigde Staten, New Orleans
Het is maandag.Vandaag moet Frans aan de slag. Maar hij wordt pas om 12.00 uur in het Conventian center verwacht dus we kunnen de dag rustig beginnen. Na alweer een onrustige nacht door de warmte en de jetlag en een bed als een trampoline zijn we tegen acht uur wakker.
We beginnen de dag met een kopje koffie op bed en de laptop aan voor berichten uit Nederland. Als je zo ver weg bent is het leuk om reacties uit Nederland te vernemen. We hebben alletwee te kampen met onze zwakke plekken. Frans had gister hoofdpijn en mijn ademhaling is deze ochtend van slag. Toch maar samen aan het ontbijt maar ik kon er niet echt van genieten.Na terugkomst op de kamer nog maar even een tukkie op bed en tegen elf uur gaat het weer beter.
We wandelen samen richting het Conventian Center, achteraf met een grote omweg maar we zijn er gekomen.
Zo'n eerste dag moet je alles uitvinden en onderzoeken. We nemen afscheid. Frans gaat aan het werk en mijn dag ligt voor me. De omgeving maar es even verkennen. Het is wat regenachtig deze dag en daarom maar de Riverwalk verkennen. Een groot winkelcentrum met allerhande kits en glim winkeltjes maar ook een aantal leuke kleding en schoenen winkels.
Toch is mode anders dan in Nederland. Dus om hier nu iets leuks te scoren is nog een lastige klus.
Voor de achterblijvers in Nederland kaartjes gekocht. Zes kaartjes voor 2 dollar maar bij de kassa betaal je 2 dollar 18. Ra,ra, hoe kan dat! Mijn engels is niet zo denderend om dat eens uit te pluizen dus ik betaal maar braaf.Verder zijn er veel (ongezonde) eettentjes waar de Ameriaken zich weer te goed doen aan allerhande vette kleffe happen. Mijn maag geeft ook een signaal van trek dus ik waag mij, na lang zoeken, aan de minst vette hap die er te vinden is maar ook daar droop het vet mij bij de vingers langs. Een smal beker drinken is nog een behoorlijke tank en een smal broodje is voor mij meer dan genoeg. Om mij heen zit iedereen etent te bellen. Geen mens die de overvolle borden leeg eet. Mijn conclusie: er wordt hier enorm veel eten weggegooid en daarnaast veroorzaken de Amerikanen een enorme hoeveelheid afval in de vorm van plastic. Het Mac Donald principe wordt hier overal toegepast.
We begeven ons hier in een wereld van enorme hotels, hoofdzakelijk zakenmensen met badges om, eet en drinken op straat, iedereen belt of zit achter een laptop en rijen taxis om mensen te vervoeren. Een bizarre wereld. Is dit Amerika of is er nog iets buiten deze schijnwereld?
Ik wandel weer terug naar het hotel en ga aan de studie! Bizar om je te verdiepen in gezondheid en een gezondgewicht in een land waar dat helemaal niet aan de orde is. Michelle Obama schijnt hier mee aan de slag te zijn maar ik merk er nog niet zo veel van!
Aan het eind van de middag nog even weer op stap. Het regent nog steeds maar mijn pluutje, die wonder boven wonder door de douane is gekomen biedt bescherming. Het is absoluut niet koud dus eerder een klamme atmosfeer.
Op mijn wandeltocht kom ik langs een mooie winkel, een soort big Bijenkorf. Hup naar binnen. Daar is het in elk geval droog. Er staan een paar prachtige donkerblauwe laarzen. Maar de prijs deed mij besluiten om hier enkel te kijken en niet te kopen!
Wel leuk om hier even door heen te zwalken. Amerika maakt zich ook op voor het komende kerstfeest. De kerstbomen worden zeer uitbundig versierd, zodanig dat er geen kunsttakje groen meer zichtbaar is. Ik ga op zoek naar een winkel waar ze gewoon gezonde dingen verkopen maar helaas!
Vanmorgen las ik het verhaal van de Israelieten die verlangden naar de vleespotten van Egypte. Ik kan mij daar nu wel iets bij voorstellen. Het water staat mij in de mond bij de gedachte naar een lekker gezond broodje kaas of een stampotje rauwe andijvie! Het gaat harder regenen dus ik besluit weer richting hotel te gaan.Lekker boekje lezen, mail lezen en studeren onder het genot van een kopje thee.
Frans gaat vanavond nog uit eten met de collega's dus de avond heb ik nog voor mij. Om half tien komt hij weer terug en we delen de belevenissen van de dag met elkaar onder het genot van een glaasje rose.
We zijn moe van alle indrukken en gaan lekker slapen.
Tot morgen en veel liefs!
Frans en Anneke
-
16 November 2010 - 17:55
Miens:
Jahaaa! Weer een nieuw verhaal! Super leuk :)
Ik heb je ook nog een mailtje gestuurd. Geniet er van daar, dan doen wij dat van jullie verhalen :)
Kusje! -
16 November 2010 - 19:49
Marian Zwier:
WAt schrijf je het allemaal weer gezellig op. 't Is net of we met je meelopen onder de plu!
Geniet verder van het ontdekken van Amerika! -
16 November 2010 - 20:56
Henk En Stina:
leuk om zo de reis mee te beleven we wensen jullie nog een hele fijne tijd toe, we blijven fans. groetjes henk en stina -
17 November 2010 - 10:35
Marijke:
2 druppels water die tekeningen! ;) -
17 November 2010 - 17:58
Jeanet:
Leuk hoe je alles verteld,en wat een indrukken van alles wat je daar ziet en meemaakt.
Gezellig om je mail te lezen, zo ben je toch nog een beetje bij ons.
Groetjes veel plezier. -
18 November 2010 - 13:17
Ger :
helemaal eens met marijke: sprekend jullie, die portretten!!!
wat een prachtverhalen overigens. ik ga ze gauw eens aan oom hnek vertellen. hij maakt het vrij goed, vind ik.
en niet te veel (vet) eten daarginder! want het werkt vast besmettelijk.
groeten, ger
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley