Back home!

Lieve allemaal,

Vandaag gaan we weer terug naar Nederland. We hebben lekker geslapen ondanks de regen die tegen de ramen kletterde. Het was al een beetje of we weer thuis waren. Na een lekker ontbijtje hebben we de laatste spullen ingepakt en uitgecheckt! Het regende nog hevig. Maar gelukkig hadden we de Chevy die ons bescherming bood voor de regen en de wind.
Onze laatste nacht in Baton Rouge was een groot succes. Zeker na het hutje van de vorige nacht.
Via de high way zijn we via Ponchatoura en Mandeville via een kaarsrechte brug van dertig mijl over Lake Pontchartrain naar New Orleans gereden.
We hadden een beetje gerekend op mooi weer voor deze laatste tocht maar helaas het was grauw en het bleef grauw. Jammer maar aan het weer kunnen we niets doen. Toch was het een mooie rit. En omdat het weer nu slechter was deed het afscheid nemen niet zo veel pijn.
Op de luchthaven moesten we de Chevy op een afgesproken plek achterlaten. Daar stond alweer een busje klaar die ons naar de ingang van de luchthaven bracht. Door het slechte weer ging het allemaal heel snel en voor we het wisten reden we in het busje weg. En daar stond onze trouwe kameraad. Vier dagen heeft hij ons rondgereden door een mooi stuk Amerika en zo lieten we hem daar weer achter in de regen.
Op de luchthaven konden we makkelijk onze bagage inchecken. Een hele last minder. Ja, en dan begint het eindeloze wachten. We waren er om half 1 en om half vijf vertrok ons vliegtuig. Frans heeft nog een boek gekocht en we hebben nog een kopje koffie en beignets gekocht. Om het gevoel nog even vast te houden. En dan maar wachten, lezen, studeren, mensen kijken, een rondje lopen en ………wachten.
Om even na half vijf vertrokken we richting Memphis. Een binnenlandse vlucht van ongeveer 1 uurtje. Het begon een beetje donker te worden maar daardoor hadden we nog een prachtig uitzicht over de stad en de omgeving waar we met veel plezier zijn geweest. Een weemoedig gevoel overviel mij toch wel. Het is goed om weer naar huis te gaan maar we hebben het zo goed gehad hier en dan wil je dat graag zo lang mogelijk vasthouden.
In Memphis gingen wij ervan uit dat we zelf weer verantwoordelijk waren voor onze bagage. Maar op de bagage band kwamen onze koffers niet te voorschijn. Dan maar vragen aan een loketje. Nee, de bagage ging bij een overstap automatisch over op het volgende vliegtuig. Raar………… twee weken geleden moesten we het zelf doen. Maar toen gingen we het land in en dat is wel heel iets anders dan het land uit. Maar door dit grapje moesten we wel weer door de douane. Weer alles in de bakken en riemen, schoenen, horloges en alles van metaal af. Zo moeizaam als het de heenweg ging zo gemakkelijk ging het nu. We konden zo doorlopen ze keken nergens naar. Het land inkomen is een klus maar er uit is geen enkel probleem, zelfs niet met een nieuwe laptop voor Marijke in de tas omdat deze in Amerika toch wel een paar honderd euro goedkoper is!
Om 19.00 uur plaatselijke tijd konden we aan board en om 19.40 uur vertrok het grote vliegtuig richting Amsterdam. Een geweldig gevoel als het vliegtuig vaart maakt, los komt van de grond en opstijgt! De oren klappen dicht en je lijf staat even op zijn kop maar het blijft elke keer super.
We worden weer verzorgd met lekkere hapjes en drinken en rond 22.00 uur zag je iedereen onder het rode fleece dekentje kruipen en een holletje zoeken om toch een beetje te kunnen slapen. Nu is dat slapen geen groot succes maar een drama. Het is een beetje hangen en wurgen, suffen en waken, draaien en keren, zuchten en puffen en zo vreselijk verlangen naar je bed waar je gewoon lekker gestrekt kunt liggen! Tegen de ochtend waren er prachtige luchten zichtbaar.
Donker met een randje rood/oranje en het werd steeds lichter en zonniger.
De reis verliep voorspoedig een paar keer wat turbulentie met daarbij een oproep ‘ fasten your seatbelts’ maar gelukkig viel het mee.
Boven Engeland was het helder en konden we zien dat het land besneeuwd was.
Tegen elf uur naderden we Amsterdam. Het was een grauwe wolken lucht en er was niets te zien. Welkom in Nederland! Donker, grauw en……………..natte sneeuw. We waren al gewaarschuwd maar als je daar bent en heerlijk op teen slippertjes rond loopt kun je je niet voorstellen dat tijdens onze afwezigheid de mutsen en sjaals voor de dag zijn getoverd. Maar het is echt waar. Daar stond ik in mijn zomerbroekje en op zomer schoentjes. Brrrrrrrrrr…….. we willen weer terug!
Bagage halen. En ja hoor daar zagen we onze koffers. Treinkaartje kopen en nog even taxfree inkopen doen. Maar dat ging niet door. Je mag alleen maar taxfree inkopen doen als je nog gaat vertrekken bij terugkomst kan dat niet meer. Nou ja…….wat een kromme gedachte maar dat waren de regels en daar week de beste man niet van af. Jammer!
Nog een kopje koffie bij de Starbucks en dan maar de lange trein reis naar het noorden aanvangen. We hadden een intercity naar Groningen, dus geen overstap meer. De stilte coupe was op deze zaterdagochtend absoluut geen stilte. Overal werd luidkeels gesproken met elkaar en zo kun je allemaal gesprekken volgen.
In Amerika ging dat niet altijd even makkelijke maar hier kun je alles weer verstaan. De reis verloopt voorspoedig en hoe verder we het Noorden naderen hoe witter de wereld wordt.
We kunnen er niet bij dat we zomaar in deze winterse wereld stappen.
Om vier uur zijn we veilig en wel maar enorm brak en gammel weer thuis. Wat is nu verstandig? In bed kruipen of zien dat we wakker blijven en vannacht een goede nacht maken.
Het laatste waarschijnlijk dus daar gaan we voor.
Op het aanrecht staat een inburgeringpakketje met drop, pepernoten, rosé, kaas en chocoladeletters en de lekkerste Lays chips, in de koelkast staat een heerlijk taartje met ook nog een stuk kaas op ons te wachten. Wat een welkom thuis!! En de kachel staat al op 20 graden! Heerlijk wat een thuiskomst.
Niet gaan zitten maar gewoon door rommelen. Opruimen, post bekijken, boodschappen, douchen en de wasmachine aan. Binnen twee uur is alles weer opgeruimd en op zijn plek en de wasmachine draait.
De tuin is wit van de rijp, op ons vijvertje ligt een laagje ijs, de auto is bevroren, winter in Nederland.
We zijn blij en dankbaar dat we weer veilig en behouden thuis zijn.
We kijken terug op een onvergetelijke tijd samen waar we enorm van hebben genoten. We hebben mooie dingen gezien en mee gemaakt.
Amazing America! Maar nu zijn we weer thuis en pakken we de draad weer op met de dagelijkse verplichtingen.
Het was geweldig maar thuis zijn en de regelmaat van elke dag weer oppakken is ook goed.
We hopen dat jullie ook genoten hebben.

Veel liefs van Frans en Anneke